Zamki obronne
Zamki w okresie gotyckim miały także charakter obronny. Zamek, będący siedzibą feudała, nie zawsze miał układ regularny. Jednak główne elementy jego założenia otrzymują obrys zbliżony do prostokąta. Tę formę miały przede wszystkim sale rycerskie oraz dziedziniec, związany z wnętrzami mieszkalnymi, wokół którego skupiało się codzienne życie wewnątrz zamku. Przekryciem stosowanym najczęściej był drewniany strop belkowy. W większych pomieszczeniach podtrzymywał belki jeden lub kilka podciągów zwanych sosrębami. Na dziedzińcu sytuowano wieżę („stołp”, „donżon”).
